NUR - ibu segala ciptaan

Hakikat Nur Muhamad

Imam Mulla `Ali al-Qari rahimahullah adalah antara ulama yang menerima riwayat hadits masyhur yang menyatakan bahawa seawal-awal penciptaan Allah adalah Nur Muhammad SAW. Dalam karya mawlid beliau yang berjodol "al-Mawridur Rawiy fi Mawlidin Nabiy SAW" beliau telah menukilkan hadits tersebut yang menyatakan:-

Seawal-awal Makhluk : an-Nur al-Muhammadiy
Telah dikatakan: Telah diriwayatkan oleh Imam `Abdur Razzaq dengan sanad daripada Sayyidina Jaabir bin `Abdullah al-Anshari yang berkata:: " Wahai Rasulallah, demi ayah dan ibuku yang menjadi tebusan bagimu, khabarkanlah kepadaku mengenai apa yang mula pertama dicipta Allah ta`ala sebelum segala sesuatu." Junjungan s.a.w. bersabda:- "Wahai Jabir, bahawasanya Allah telah mencipta, sebelum segala sesuatu, akan nur nabimu daripada nurNya (yakni nur yang menjadi milikNya). Lalu dengan kudratNya berputar nur tersebut (yakni menjalani satu proses yang Allah sahaja Maha Mengetahui hakikatnya) menurut kehendakNya, dan pada waktu itu belum ada lauh, belum ada qalam, belum ada syurga, belum ada neraka, belum ada malaikat, belum ada langit, belum ada bumi, belum ada matahari, belum ada bulan, belum ada jin dan belum ada manusia. Ketika Allah ta`ala berkehendak untuk menciptakan makhluk, dibahagiNya nur tersebut kepada empat bahagian, maka dijadikanNya daripada bahagian pertama, qalam, dan daripada bahagian kedua, lauh, dan daripada bahagian ketiga, arsy. Kemudian dibahagiNya bahagian keempat kepada empat bahagian lagi, lalu diciptakanNya daripada bahagian pertama akan malaikat penanggung arsy (hamalatul-arsy), dan daripada bahagian kedua, kursiy; dan daripada bahagian ketiga, malaikat-malaikat lain. Kemudian dibahagiNya pula bahagian keempat kepada empat bahagian, lalu dijadikan daripada bahagian pertama akan segala langit; dan daripada bahagian kedua, segala bumi; dan daripada bahagian ketiga, syurga dan neraka. DibahagiNya lagi bahagian keempat kepada empat bahagian, lalu diciptaNya daripada bahagian pertama, nur absharil mu`minin (nur pandangan orang-orang mu`min); daripada bahagian kedua, nur hati-hati mereka iaitu ma'rifatu billah ta`ala (yakni ma`rifat akan Allah ta`ala); dan bahagian ketiga, nur ucapan mereka iaitu tauhid "la ilaha illa Allah, Muhammadur Rasulullah."

Aku (yakni Imam Mullah `Ali al-Qari) berkata: Dan pengertian inilah yang diisyaratkan oleh firman Allah ta`ala: "Allah (Pemberi) cahaya kepada langit dan bumi. Perumpamaan nurNya - iaitu Nur Muhammad SAW - adalah seperti misykah (lubang yang tidak tembus cahaya yang dibuat pada dinding rumah untuk meletakkan pelita/lampu agar sinar pancaran cahayanya kuat dan tidak berselerak) yang berisi sebuah lampu ........

Allah (Pemberi) cahaya (kepada) langit dan bumi. Perumpamaan cahaya Allah, adalah seperti sebuah lubang yang tak tembus, yang di dalamnya ada pelita besar. Pelita itu di dalam kaca (dan) kaca itu seakan-akan bintang (yang bercahaya) seperti mutiara, yang dinyalakan dengan minyak dari pohon yang banyak berkahnya, (yaitu) pohon zaitun yang tumbuh tidak di sebelah timur (sesuatu) dan tidak pula di sebelah barat (nya), yang minyaknya (saja) hampir-hampir menerangi, walaupun tidak disentuh api. Cahaya di atas cahaya (berlapis-lapis), Allah membimbing kepada cahaya-Nya siapa yang Dia kehendaki, dan Allah memperbuat perumpamaan-perumpamaan bagi manusia, dan Allah Maha Mengetahui segala sesuatu. Quran [24.35]

Mudah-mudahan bertambah faham kita mengenai konsep Nur Muhammad yang sering dijadikan modal oleh sesetengah pihak untuk menyesatkan pihak yang berpegang dengan makhluk terawal diciptakan Allah ini. Sentiasalah berlapang dada, adakah kamu hendak menghukum ulama-ulama seperti Imam Mulla `Ali al-Qari sebagai sesat kerana menerima Nur Muhammad ? Kalau berani terpulanglah, nanti tanggung sendiri. Jangan jadi pepatah tok nenek kita, tiada beban batu digalas.

Sabda nabi saw:
"Yang awal dijadikan Allah ialah rohku. Ia dijadikan daripada cahaya Ketuhanan.”
(Syeikh Muhyiddin Abdul Qader Al-Jilani/Majid Hj.Khatib, 1999: 1)

“Daripada Nur Muhammad ini, kemudiannya Allah ciptakan makhluk-makhluknya yang lain. Roh-roh ini kemudiannya diturunkan dari Alam Lahut ke Alam Malakut dan kemudiannya ke Alam Kebendaan atau Alam Ajsam.”
( Syeikh Muhyiddin Abdul Qader Al-Jilani/Majid Hj.Khatib, 1999: 7-8 )

Di sini jelas, bahawa nur atau warid tetap berasal daripada Nabi Muhammad SAW kemudian diambil oleh Sahabat, kemudian oleh Tabiin, kemudian oleh Tabiin At-Tabiin, kemudian oleh seterusnya hingga akhir dunia.

Di sini, kita dapati ada dikalangan umat-umat Islam yang kuat beribadat dan tinggi ilmu Syariatnya tetapi hati mereka masih kosong dengan kesan-kesan warid atau nur. Warid dan nur hanya kita perolehi setelah datangnya sifat takwa, khauf, zahid dan tawakal dengan sebenar-benarnya. Telah ‘berbuih mulut’ kita beristighfar, berselawat dan berzikir tetapi mengapa kita masih tidak dapat mengatasi nafsu Ammarah dan Lawwamah kita? Mengapa, kita lihat hari ini masih ada umat Islam yang dikatakan alim dan kuat beribadat ini masih boleh menzalimi dirinya, iaitu dengan mudah “menjual akhiratmya” untuk mendapat habuan dunia? Mengapa? Jawapannya ialah ibadat mereka tidak ada persambungan wayar langsung dengan tariqat sufiah yang mendatangkan warid atau nur. Handaklah kita faham bahawa ibadat golongan ini hanyalah untuk menuntut pahala akhirat dan bukan sebagai alat pembersih hati.

Maka di sini Allah SWT menerangkan bahawa Allah SWT menciptakan manusia untuk mengenaliNya dan wajib atas manusia mengenaliNya melalui segala ilmuNya iaitu Syariat, Tariqat, Hakikat dan Makrifat. Syeikh Muhyiddin Abdul Qader Al-Jilani juga pernah menyatakan tentang kepentingan ilmu hakikat dan makrifat ini iaitu:

Apa yang perlu bagi orang awam ialah mencari orang yang memiliki Bashirah (Kasyaf). Orang seperti inilah yang akan menjadi guru yang dapat membantu dan membimbing kita untuk membuka mata hati kita.
(Syeikh Muhyiddin Abdul Qadir Al-Jilani, Abdul Majid Hj Khatib, 1999:12)

Untuk sampai kepada ilmu Hakikat dan Makrifat, pembersihan hati amat diperlukan kerana ilmu ini ialah ilmu batin. Pembersihan hati hanya dapat dilakukan setelah kita berjaya dalam mujahadah kita melawan hawa nafsu Ammarah dan Lawwamah. Setinggi mana sekalipun ilmu Syariat kita, ilmu itu tidak akan dapat menyelesaikan kemelut nafsu kerana ilmu Syariat hanyalah diibaratkan kulitnya sahaja.

Sesiapa yang belajar ilmu Allah tidak merangkumi kedua-dua ilmu iaitu Fekah dan Tasawuf, maka menurut kata Imam Malik RA:

“Barangsiapa belajar ilmu Tasawuf tetapi tidak belajar ilmu Fekah menjadi kafir zindik. Barangsiapa belajar ilmu Fekah tetapi tidak belajar ilmu Tasawuf menjadi fasik dan barangsiapa menghimpunkan kedua-duanya maka jadilah ia ulama yang muhakik yang Arif Billah.”
(Imam Malik RA, Siru-Assalikin, Juzuk 1:10)

Dalam ilmu kesufian, ada banyak ‘batu penguji tasawuf’ atau ujian yang terpaksa kita tempuhi. Ujian-ujian ini sebenarnya untuk menyedarkan kita dan memberi kita ilmu. Berguru dengan guru kesufian ibarat berada di dalam sebuah kem latihan nafsu. Pelbagai ujian atau latihan terpaksa dihadapi sehingga akhirnya nafsu kita tunduk dan mengakui kehambaannya kepada Allah Taala. Nafsu perlu digempur habis-habisan supaya ia sedar dirinya. Kem kesufian ini samalah seperti bagaimana Allah Taala di alam Lahut memproses memproses hawa nafsu.

Sumber - perhargaan kepada sahabat hamba

http://insanberdakwah.blogspot.com/2011/12/imam-mulla-ali-al-qari-rahimahullah.html 

http://bahrusshofa.blogspot.com/2011/12/nur-muhammad-mulla-ali-al-qari.html

http://rohzikir.wordpress.com/2008/05/25/mencari-guru-yang-mursyid-berguru/